Quirinus

Quirinus
1.
Quĭrīnus, i, m. [from Quiris for Cures, a Sabine town;

falsely derived from curim, a Sabine word, = hasta,

Macr. S. 1, 9, 16; cf. Ov. F. 2, 475 sqq., or from curia, Corss. Ausspr. 2, p. 357 sq.], a proper name.
I.
Of Romulus, after his deification: Quirine pater, veneror, Horamque Quirini, Enn. ap. Non. 120, 3 (Ann. v. 121 Vahl.); cf. Gell. 13, 22, 2:

tertia (lux) dicta Quirino. Qui tenet hoc nomen, Romulus ante fuit. Sive quod hasta curis priscis est dicta Sabinis (Bellicus a telo venit in astra Deus): Sive suum regi nomen posuere Quirites: Seu quia Romanis junxerat ille Cures,

Ov. F. 2, 475 sqq.; cf. Cic. Rep. 2, 10, 20:

duos flamines adjecit. Marti unum, alterum Quirino,

Liv. 1, 20:

Remo cum fratre Quirinus,

Verg. A. 1, 292;

hence, populus Quirini,

i. e. the Romans, Hor. C. 1, 2, 46:

urbs Quirini,

i. e. Rome, Ov. Tr. 1, 8, 37:

turba Quirini,

id. M. 14, 607.— Poet., transf.:

gemini Quirini,

i. e. Romulus and Remus, Juv. 11, 105. —
II.
Of Janus:

Janum Quirinum semel atque iterum a conditā Urbe clausum,

i. e. the temple of Janus, Suet. Aug. 22; August. in Monum. Ancyr. Macr. S. 1, 9; Serv. Verg. A. 7, 610; cf.:

Janus Quirini,

Hor. C. 4, 15, 9. —
III.
Of Augustus ( poet. ), Verg. G. 3, 27.—
IV.
Of Antony ( poet. ):

altera classis erat tenero damnata Quirino,

Prop. 4 (5), 6, 21.
2.
Quĭrīnus, a, um, adj. [1. Quirinus, I.], of or belonging to Quirinus, i. e. Romulus, Quirinal ( poet. ):

spolia ex umeris Quirinis (al. Quirini),

Prop. 4 (5), 10, 11:

collis,

i. e. the Quirinal, Ov. M. 14, 836.—Hence, as subst.: Quĭrīna, q. v.—And hence, perh., subst., the poet. appellation Quirinus, given to Augustus and Antony, cited under 1. Quirinus.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • Quirinus — Quirinus, le dieu romain, et la fête des Quirinalia, célébrée le 17 février en son honneur, ne remontent pas au delà de la Première Guerre Punique[1]. Ils reposent cependant sur une tradition très ancienne et l origine en est contemporaine de l… …   Wikipédia en Français

  • QUIRINUS — Un des personnages les plus difficiles et les plus complexes du panthéon romain, et qui fut encore compliqué par les exégètes modernes. À l’époque archaïque, il formait avec Jupiter et Mars une triade cohérente et articulée. La preuve en est… …   Encyclopédie Universelle

  • Quirinus — {{Quirinus}} Italischer Gott, nach dem der Quirinalshügel in Rom benannt ist. Vermutlich war er in Roms Frühzeit eine der drei wichtigsten Gottheiten, das sabinische Gegenstück zu Mars*, hinter den er im Lauf der Zeit zurücktrat. Bedeutsam wurde… …   Who's who in der antiken Mythologie

  • Quirīnus — Quirīnus, 1) abgeleitet von dem sabinischen Worte Curis (Quiris), der Speer, od. von der Stadt Cures, lateinischer Beiname des Kriegsgottes, dann der Kriegsgott selbst. 2) Name des Romulus nach seiner Vergötterung, als welcher er in Verbindung… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Quirinus — Quirinus, Heilige: 1) Q., röm. Tribun und Vater der heil. Balbina, wurde unter Hadrian gemartert. Reliquien in Neuß. Tag: 30. März. Attribut: Habicht. – 2) Q., Bischof von Siscia in Pannonien (jetzt Sissek in Kroatien), wurde 309 in Sabaria… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Quirīnus — Quirīnus, altröm. Gott, von früh verdunkelter Bedeutung, vermutlich dem Mars wesensgleich, da er ganz wie dieser von einem Salierkollegium (s. Salier) verehrt wurde. Seit dem 1. Jahrh. v. Chr. hielt man ihn für den vergötterten Romulus. Ihm… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Quirinus — Quirīnus, röm., bes. auf dem Hügel Quirinalis verehrter Gott, in ältester Zeit einer der Hauptgötter mit eigenem Opferpriester (Flamen Quirinālis); später dem unter die Götter aufgenommenen Romulus gleichgesetzt …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Quirinus — Quirinus, bei den Sabinern Beiname des Mars, bei den Römern des vergötterten Romulus; Quirites (von quiris oder curis, Speer), ursprünglich Beiname der Sabiner, nach der Niederlassung eines Theils derselben in Rom auch der Römer …   Herders Conversations-Lexikon

  • Quirinus, St. — Quirinus, St., der von Prudentius besungene Bischof von Siscia in Pannonien, wurde in der diocletianischen Christenverfolgung mit einem Mühlstein am Hals ertränkt. Gedächtnißtag 4. Juni. Die Gebeine des hl. Q. in Tegernsee, von welchem die… …   Herders Conversations-Lexikon

  • QUIRINUS — inter Iovis cognomina …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Quirinus — [kwi rī′nəs] n. [L, akin to QUIRITES] Rom. Myth. an early god of war: later identified with Romulus …   English World dictionary

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”